Fizjoterapia metodą Ackermanna – charakterystyka i zalety

Istnieje wiele metod rehabilitacji, z których sporą część mieliśmy okazję opisywać na łamach naszego bloga. Wśród sposobów fizjoterapii wyróżnia się jeden, którego cechy zasługują na szczególną uwagę – mowa tutaj o metodzie Ackermanna. Z poniższego artykułu dowiecie się więcej na temat tego, jak działa oraz jakie zalety posiada technika usprawniania opracowana przez Ackermanna. 

Metoda Ackermanna – historia

Metoda Ackermanna to wynik pracy szwedzkiego lekarza Wilhelma Ackermana. W latach 70 miał on okazję założyć College of Chiropractic Stockholm, który działa do dziś pod przewodnictwem syna Wilhelma. Głównym założeniem instytutu jest kształcenie kolejnych terapeutów oraz doskonalenie metody fizjoterapii, w oparciu o najnowszą i najbardziej aktualną wiedzę, technologię.

Sposób Ackermanna powstał jako wynik 50 lat doświadczenia lekarza w dziedzinie chiropraktyki – a od tego czasu jest na bieżąco aktualizowany o współczesne badania, co bezpośrednio przekłada się na skuteczność metody.

Główne założenia metody Ackermanna

Ackermann w swojej pracy skupiał się na dolegliwościach bólowych kręgosłupa – ich powstawanie przypisywał w dużej mierze nieodpowiedniemu ustawieniu miednicy, której wadliwe ustawienie prowadzi do przemieszczeń całego szkieletu, co z kolei wywołuje ból. Ackermann zwraca uwagę również na to, że w wyniku szczególnego obciążenia, upadków lub innych urazów, może zmienić się położenie miednicy względem innych kości, co – pozbawione rehabilitacji – może w następstwie wpłynąć na położenie kręgosłupa, będąc przyczyną licznych dolegliwości. Na szczęście, wady tego rodzaju można korygować!

Metoda Ackermanna – diagnostyka

Podstawą terapii jest odpowiednie badanie oraz diagnostyka, które pozwalają ocenić dokładną naturę przemieszczeń i dysfunkcji, skupiając się  na kręgosłupie i jego kręgach, miednicy.

Podstawą diagnozy jest oczywiście dokładny wywiad, który terapeuta przeprowadza z pacjentem, pozyskując informacje na temat dolegliwości, ich objawów i charakteru. Następnie bardzo często sprawdzana jest nie tylko długość kończyn, ale także palpacja miednicy – zdobyte w ten sposób dane pozwalają określić pozycję stawów oraz położenie kości względem siebie. Określa się także to, czy problem ma naturę strukturalną czy funkcjonalną; pomaga w tym tak zwany fenomen sekundowy.

Polega on na odczuwaniu przez pacjenta bólu lub dyskomfortu w miejscu, które nie jest bezpośrednio dotykane przez terapeutę. Jest to efekt neurologiczny, gdzie bodziec wywołany manipulacją na jednej części ciała może być odczuwany przez pacjenta w innej części ciała.

W kontekście diagnostyki w rehabilitacji metodą Ackermanna, fenomen sekundowy może być użytecznym wskaźnikiem do zrozumienia stanu pacjenta. Terapeuci mogą obserwować reakcje pacjenta na manipulacje i zidentyfikować obszary ciała, które reagują na terapię w sposób nietypowy. Na przykład, jeśli pacjent odczuwa ból w okolicy kręgosłupa podczas manipulacji stawu biodrowego, może to wskazywać na powiązane problemy lub nierównowagę mięśniową.

Wykorzystanie fenomenu sekundowego w diagnostyce pozwala terapeutom na lepsze zrozumienie indywidualnych potrzeb pacjenta i dostosowanie terapii do konkretnych problemów. Jest to jedna z wielu technik, które mogą być wykorzystane w ramach rehabilitacji metodą Ackermanna, aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty dla pacjenta.

Diagnozę uzupełniać może również badanie radiologiczne.

Terapia Ackermanna – kiedy stosować?

Terapia wg Ackermanna nadaje się do leczenia wielu różnorodnych dolegliwości bólowych kręgosłupa, takich jak między innymi rwa kulszowa, migrenowe bóle głowy, dyskopatia. Model Ackermanna pozwala redukować przeciążenia i doprowadzać do zrównoważenia pracy mięśni, co w następstwie umożliwia odpowiednią stabilizację kręgosłupa. Wpływa pozytywnie na dystorsje i wady postawy, dlatego często stosuje się ją nie tylko jako formę leczenia, ale również zestaw profilaktycznych ćwiczeń, pozwalających uniknąć kłopotów z kręgosłupem.

Terapia manualna Ackermanna – zalety i przeciwwskazania

W świetle przytoczonych przykładów da się wyszczególnić kilka szczególnych zalet koncepcji Ackermanna. Fizjoterapia tą metodą pozwala na szybką diagnostykę i ocenę przemieszczeń w obszarze miednicy, dodatkowo rozróżniając przyczyny na funkcjonalne i strukturalne. Proponowane przez Ackermanna metody korekcyjne są poparte nie tylko jego osobistym, 50 letnim doświadczeniem, ale również najnowszą wiedzą, która sprawia, że metoda szwedzkiego lekarza pozostaje niezwykle aktualna. Wyróżnia się także dużą skutecznością oraz dużym dostosowaniem do indywidualnych potrzeb pacjenta. Terapia nie wymaga od fizjoterapeuty użycia siły, a co za tym idzie – jest dla pacjenta całkowicie bezbolesna.

Oprócz tego, metodę Ackermanna wyróżnia także szybkość jej działania – o ile sprawdza się na dłuższą metę, o tyle jej efekty doskonale widoczne są także na przykładzie pojedynczych zabiegów, które potrafią skutecznie uśmierzyć problematyczny ból. Warto zaznaczyć jednak, że nie jest to metoda uniwersalna – sposób Ackermanna przeciwwskazany jest chorym z osteoporozą, chorobami nowotworowymi. Nie poleca się go również przy świeżych złamaniach oraz w obliczu kilku stanów chorobowych, takich jak np. choroba Bechterewa. Na szczęście jej rozbudowany system diagnostyczny umożliwia szybkie rozpoznanie tych czynników, które mogą wymuszać konieczność zmiany podejścia terapeutycznego przez rehabilitanta.

Podsumowanie

Warto podkreślić, że metoda Ackermanna to przykład holistycznego podejścia do tematu rehabilitacji, który uwzględnia zarówno aspekty fizyczne, jak i emocjonalne pacjenta. Głównymi założeniami tej metody są indywidualne podejście do pacjenta oraz kompleksowa terapia kręgosłupa, która obejmuje różnorodne techniki, takie jak masaże, manipulacje stawów, ćwiczenia ruchowe i oddechowe.

Podczas rehabilitacji metodą Ackermanna przeprowadzane są staranne działania diagnostyczne, które obejmują ewaluację stanu zdrowia pacjenta, identyfikację problemów oraz określenie celów terapeutycznych. Na podstawie tych informacji terapeuci opracowują spersonalizowany plan terapeutyczny, który jest dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta.

W trakcie sesji terapeutycznych pacjenci wykonują różnorodne ćwiczenia i poddają się terapii manualnej prowadzonej przez terapeutę. Terapeuci monitorują postępy pacjenta i dostosowują terapię w miarę potrzeb, aby zapewnić jak najlepsze rezultaty.

Rehabilitacja metodą Ackermanna ma na celu nie tylko złagodzenie bólu i poprawę funkcji ruchowych, ale także polepszenie ogólnego stanu zdrowia i jakości życia pacjenta. Dzięki temu pacjenci mogą odzyskać sprawność fizyczną oraz odzyskać pełną mobilność.