Termin „fizykoterapia” często mylnie uznawany jest za jednoznaczny z „fizjoterapią”. Właśnie z uwagi na ten błąd, warto jest zainteresować się nieco bliżej tematem fizykoterapii. Na pytanie o to czym jest i jakie są główne założenia fizykoterapii, odpowie poniższy tekst. Zachęcamy do czytania!
Fizykoterapia – co to takiego?
Fizykoterapia to jedna z najstarszych dyscyplin lekarskich – mimo tego jej główne założenia nie zdezaktualizowały się, w XXI wieku wciąż służąc w swojej usprawnionej formie wszystkim potrzebującym. Sam termin wywodzi się z greki, gdzie physis oznacza naturę.[1] Jak można domyślić się na podstawie tej informacji, pierwotnie fizykoterapia zakładała leczenie różnorodnych schorzeń za pomocą czynników występujących w naturze, takich jak na przykład woda czy światło słoneczne. Współcześnie najpopularniejszym sposobem interpretowania terminu „fizykoterapia” pozostaje rozszyfrowywanie go jako sposobu prowadzenia terapii za pomocą energii fizycznych.
Z uwagi na szerokie spektrum terapii, ciężko jest wyszczególnić ogólne cechy czy zalety fizykoterapii – jej poszczególne formy wpływają doskonale na pobudzanie pracy układu odpornościowego, redukują obrzęki, stany zapalne, przyśpieszają gojenie, odnawiają tkanki i wiele więcej.
Rodzaje fizykoterapii
W zależności od wykorzystywanego zjawiska fizycznego i używanej podczas terapii energii, wyróżnia się wiele różnorodnych rodzajów fizykoterapii. Do najpopularniejszych należą:
- elektroterapia – elektrolecznictwo to dziedzina, która dzieli się na kilka innych, w zależności od sposobu prowadzenia terapii, rodzaj używanego prądu, przypadłość. Skupia się głównie na leczeniu schorzeń neurologicznych, w tym leczeniu bólu. Jej elementy zapoczątkował chociażby Galwani – dziś zabiegi galwanizacji stosuje się do leczenia chorób zwyrodnieniowych stawów oraz nerwobólu. Inną ważną postacią na scenie elektrolecznictwa jest George Beard[2], propagator stosowania elektroterapii w leczeniu stanów napięcia nerwowego i histerii. Chociaż elektrowstrząsy rozpropagowano w kulturze popularnej raczej pejoratywnie, w XXI wieku skutecznie i bezboleśnie potrafią one leczyć chociażby rodzaje depresji odporne na działanie leków farmakologicznych!
- magnetoterapia – rodzaj terapii balansującej na pograniczu medycyny konwencjonalnej i niekonwencjonalnej. Z jednej strony z powodzeniem wykorzystywana w leczeniu bólu oraz gojeniu po zabiegu wstawiania endoprotez, bazując na użyciu pola magnetycznego, z drugiej – często stosowana w niepotwierdzonych terapiach, takich jak chociażby leczenie nowotworów.
- balneoterapia – szczególnie popularna w sanatoriach i kurortach SPA, to terapia, której skuteczności dowodzono już w starożytności, za pomocą popularnych rzymskich term i łaźni. Wykorzystuje – podobnie jak hydroterapia – wodę jako nośnik działań leczniczych[3], skupia się jednak na specyficznym oddziałowaniu wydzielanych przez nią gazów, a także działaniu temperatury wody na ciało człowieka. Hydroterapia natomiast skupia się nie tylko na samych kąpielach, ale również i natryskach i ich wpływie na zdrowie. Wykorzystuje wodę w każdym stanie skupienia.
- światłolecznictwo – to jedna z najstarszych form fizykoterapii, wykorzystuje się w niej promieniowania: widzialne, podczerwone oraz nadfioletowe. Pozytywne skutki odnosi w leczeniu problemów skóry, kłopotów reumatologicznych, w procesach rekonwalescencyjnych związanych ze zrostem kości. Jej elementy to również laseroterapia, popularna w leczeniu trudno gojących się ran.
Do innych rodzajów fizykoterapii zaliczyć można między innymi haloterapię, aerozoloterapię czy termoterapie takie jak krioterapia, czy ciepłolecznictwo.
Decydując się na zabiegi z zakresu fizykoterapii, należy pamiętać, by swoje zdrowie złożyć w rękach sprawdzonego profesjonalisty, decydując się na zabiegi o potwierdzonej metodologii. Fizykoterapia, chociaż bez wątpienia skuteczna i potwierdzona na podstawie badań naukowych, cierpi z powodu rozpowszechnienia zabiegów charakteryzowanych jako medycyna alternatywna, przygotowywanych przez osoby bez odpowiedniego wykształcenia i wiedzy. Właśnie z uwagi na to kwestie fizykoterapii najlepiej jest omówić ze sprawdzonym fizjoterapeutą!
[1] J. Zwolińska, Fizykoterapia jako składowa fizjoterapii [w:] Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie, r. 2011, nr 3, s. 279.
[2] R. F. Mould, J. N. Aronowitz, Rozwój wiedzy o elektryczności I elektroterapii ze szczególnym uwzględnieniem promieni X i leczenia raka [w:] Nowotwory, r. 2007, t. 57, s. 192.
[3] J. Zwolińska, Fizykoterapia jako składowa fizjoterapii [w:] Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie, r. 2011, nr 3, s. 283.
Paweł Kurzyński
Ukończył studia 2 stopnia kierunku Fizjoterapia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum im. Ludwika Rydgiera w Bydgoszczy. Ukończone kursy: -masażu 2 stopnia z […]
Czytaj więcej