Hydroterapia – forma usprawniania i leczenia bólu

Fizykoterapia to rozbudowana dziedzina, która może poszczycić się antycznym rodowodem – szacuje się, że już w starożytności ludzie podejmowali pierwsze próby leczenia przy wykorzystaniu czynników występujących w naturze.  Jednym z popularnych sposobów fizykoterapii jest hydroterapia, którą dziś z powodzeniem stosuje się w leczeniu wielu różnorodnych przypadłości.

Hydroterapia – charakterystyka metody

Hydroterapia (czasem nazywana również akwaterapią) to nic innego jak wykorzystywanie wody we wszystkich stanach jej skupienia w leczeniu zróżnicowanych dolegliwości. Wodolecznictwo wyróżnia się nie tylko wieloma metodami używania wody w leczeniu chorego, ale również pozytywnym wpływem na wiele układów ludzkiego ciała.

Stanowi jedną z najstarszych dyscyplin fizykoterapii, a dzięki rozwojowi nauki i techniki do dziś cieszy się uznaniem lekarzy i fizjoterapeutów na całym świecie dzięki nowym metodom jej stosowania.

Metody hydroterapii

Wodolecznictwo to bardzo zasobne słowo – kryje się pod nim kilkadziesiąt różnorodnych metod terapii wykorzystujących wodę w każdym jej stanie, poddaną działaniu różnorodnych temperatur, ciśnienia, lub ukierunkowaną za pomocą nowoczesnych technologii. Właśnie z uwagi na ilość możliwości, które gwarantuje hydroterapia, warto jest poznać kilka spośród najpopularniejszych z nich, do których należą:

– natryski – wykorzystujące działanie mechaniczne i termiczne wody. Wyróżnia się natryski o różnorodnym ciśnieniu oraz temperaturze, w zależności od potrzeb pacjenta. Natryski nie tylko pobudzają działanie układu nerwowego, ale również tonizują mięśnie, a w przypadku specyficznych metod natryskowych – takich jak bicze szkockie – pomagają leczyć choroby stawów i nerwice.

– masaż podwodny – wykonywany w specjalnie do tego przeznaczonej wannie, w której ciało pacjenta poddaje się działaniu strumieni wodnych o zróżnicowanym ciśnieniu. Tę metodę wykorzystuje się między innymi w przypadku złamań, zwichnięć, przy zanikach mięśni oraz chorobach reumatycznych.

– hydromasaż – zbliżona do masażu podwodnego forma terapii, wyróżniająca się jednak użyciem specjalnych dysz i – często – zróżnicowanych temperatur wody.^[1]

– aqua aerobik – połączenie ćwiczeń znanych z aerobiku, dopasowanych do wykonywania w basenach, wykorzystujący opór wody jako sposób zwiększenia wysiłku. Idealny dla osób starszych, pozwala wspaniale odciążyć mięśnie, stawy oraz kręgosłup.

– kąpiele specjalistyczne – wykorzystujące nie tylko różnorodne temperatury wody, ale również jej właściwości chemiczne, jak np. kąpiele solankowe. Oprócz zalet relaksacyjnych, pomagają pobudzać pracę układu nerwowego.

Oprócz tego w skład hydroterapii wchodzą między innymi kąpiele perełkowe i wirowe, solanki, aromaterapia wodna, okłady. Do elementów wodolecznictwa zalicza się także łaźnie oraz sauny.

Zalety hydroterapii

Z uwagi na liczne formy przeprowadzania terapii wodoleczniczej, hydroterapia może pochwalić się szeregiem zalet, które sprawiają, że staje się bardzo atrakcyjna dla osób, które szukają ulgi w bólu, sposobu na poszerzenie wachlarza aktywności fizycznych, czy sposobów rehabilitacji.

Liczba ćwiczeń i sposobów wykonywania pracy z pacjentem w basenie sprawia, że hydroterapia często wybierana jest przez fizjoterapeutów jako ta forma usprawniania, która najlepiej odpowiada ich potrzebom. W tym przypadku najchętniej wykorzystuje się ją do rehabilitacji narządów ruchu oraz problemów z reumatyzmem, w których to dziedzinach akwaterapia sprawdza się doskonale.

Oprócz tego hydroterapia świetnie likwiduje podrażnienia skóry, redukuje stres, wspomaga walkę z bólem, pomaga zwalczać choroby układu oddechowego, krążenia, kłopoty z mięśniami i stawami. Wśród zalet hydroterapii ciężko jest znaleźć jakiekolwiek jej wady – odpowiednie dla każdego zabiegi z całą pewnością pomoże wybrać lekarz lub fizjoterapeuta, co pozwoli uniknąć wykonywania niewskazanych z indywidualnych powodów sposobów akwaterapii. Dzięki temu pozytywnymi cechami hydroterapii może się cieszyć każdy.

^[1] J. Helbin, E. Kolarzyk, Czynniki fizykalne wykorzystywane w metodach lecznictwa uzdrowiskowego [w:] Problemy Higieny i Epidemiologii, r. 2006, s. 170.